Twee oude vrienden, Tom en Peter, leefden voor het voetbal. Op een dag stierf Peter, Tom ontroostbaar achterlatend. Een paar weken later hoorde Tom iemand zijn naam roepen. Hij keek omhoog. Op een wolk stond zijn oude vriend.
'Tom,' riep Peter naar beneden, 'ik heb goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is: er is voetbal in de hemel!”
"Geweldig," zei Tom. "Wat is het slechte nieuws?"
"Jij staat zondag in de goal."
Pater Gregorius en buschauffeur Arie komen op bij een verkeersongeluk. Ze komen bij Petrus en tot stomme verbazing van beide wordt Arie toegelaten tot de hemel, terwijl Gregorius (die zijn hele leven heeft ingezet voor God en de kerk) naar de hel doorverwezen. Gregorius is het hier niet mee eens en protesteert. Petrus: 'Ik zal het uitleggen. Toen u vroeger in de kerk stond te preken, zat de hele kerk te slapen. Maar als Arie aan het sturen was, zat de hele bus te bidden!'
Ook Osama Bin Laden komt op een zekere dag te overlijden. Al snel klopt hij aan op de poorten van de hel. De duivel bekijkt hem eens en zegt:
"Eigenlijk zit ik helemaal vol, er is geen plek meer, maar ik kan je echt niet laten gaan.
In jouw plaats zal ik een ander vrij moeten laten. Je mag zelf kiezen wiens plaats je inneemt en je kunt kiezen uit drie deuren".
De duivel opent de eerste deur. In de ruimte achter de deur is Adolf Hitler bezig rotsen stuk te hakken. Hij moet een grafsteen hakken voor elke Jood die hij de dood ingejaagd heeft. "Als je zijn plaats in wilt nemen," spreekt de duivel, "zul je dag in dag uit rotsen moeten hakken."
"Lijkt me geen goed plan, want ik heb een zwakke schouder," antwoordt Bin.
De duivel opent de deur naar een tweede ruimte. Daar de Ayatollah Khomeini bezig is met schrijven. Voor elke dode die hij op zijn geweten heeft, moet hij van de duivel voor straf de bijbel eenmaal met de hand overschrijven.
"Als je zijn plaats in wilt nemen," spreekt de duivel, "zul je dag in dag uit moeten schrijven." "Niets voor mij, want ik kan niet schrijven," antwoordt Bin.
De duivel opent de derde deur. Achter de deur is een kamer waar Bill Clinton op zijn rug ligt. Naakt en vastgebonden. Zijn benen ver uit elkaar gespreid. Tussen zijn benen zit Monica Lewinsky en ze is bezig met haar favoriete mondelinge specialisatie.
"Ja, dit lijkt me wel een dragelijke straf," roept Bin Laden enthousiast.
"Oké," spreekt de duivel lachend, "zo zal het zijn... Monica, je kunt gaan!!!"
De ingang van de hemel en de hel zijn ca. 20 meter van elkaar verwijderd en worden van elkaar gescheiden door middel van een diepe kloof. Er wordt door omstandigheden wel eens een zieltje verkeerd afgeleverd, hetgeen een doorn in het oog is van Petrus. Op een mooie zonnige dag gaat Petrus naar de duivel en zegt dat hij wel een oplossing voor dit probleem heeft. "We gaan een brug bouwen en we delen de kosten." Dat lijkt de duivel een goed plan. Beide zullen de helft van de brug bouwen. De Duivel van zijn kant en Petrus van zijn kant. Direct vindt er grote activiteit plaats aan de kant van de Duivel, maar het blijft angstig stil aan de kant van de hemel. De duivel bekijkt dit een paar dagen en gaat op een gegeven moment maar eens informeren en vraagt aan Petrus: "Zul jij niet eens beginnen met de bouw, want ik ben al bijna klaar." Petrus antwoordt:" "Ik zou wel willen, maar ik kan geen aannemer vinden."
Aan de hemelpoort staat een installateur die pas 36 jaar is geworden. 'Waarom heb ik zo jong moeten sterven?' vraagt hij verwijtend aan Petrus. Petrus zoekt het op in zijn grote boek. Dan zegt hij: 'Jong? Als ik alle uren die jij je klanten heb berekend bij elkaar op tel, dan moet je nu 103 jaar zijn.'
Op een dag komen er 2 staalarbeiders aan de hemelpoort aan. Ze kloppen aan, en St. Petrus komt opendoen. Hij kijkt in zijn gulden boek, maar zij staan er niet in. "Het spijt me, jongens, jullie hebben teveel stakingen op aarde georganiseerd. Jullie kunnen de hemel niet binnen", en hij stuurt hen naar de hel.
Twee dagen later krijgt St. Petrus bezoek van de duivel. "Zeg Petrus, kom die twee staalarbeiders maar rap halen! Ze hebben al 2 ovens stilgelegd!"
Een man ruilt het tijdelijke met het eeuwige na bijna een halve eeuw verbonden te zijn geweest in een duurzaam huwelijk.
Niet zo lang daarna overlijdt ook zijn vrouw.
Als ze haar man in het hiernamaals aantreft vliegt ze hem in de armen en roept: "Liefste, wat een geluk je hier te vinden". De man kijkt verbijsterd op en zegt: "Niet beginnen, hé. De afspraak was 'tot de dood ons scheidt'".
Aan de hemelpoort staat een installateur die pas 36 jaar is geworden. 'Waarom heb ik zo jong moeten sterven?' vraagt hij verwijtend aan Petrus. Petrus zoekt het op in zijn grote boek. Dan zegt hij: 'Jong?' Als ik alle uren die je je klanten heb berekend, bijeen tel,zou je nu 97 jaar moeten zijn.'
Jantje heeft op een dag een zwaar ongeluk en hij gaat dood. Bij de hemelpoort aangekomen staat hij achteraan in een enorm lange rij. En het duurt en het duurt maar. "Ja," denkt Jantje: "ik heb wel wat beters te doen, het duurt me veel te lang!" Jantje stapt uit de rij en gaat samen met Petrus het café in. Jantje en Petrus beginnen elkaar verhalen te vertellen en het wordt later en later. Het ene biertje na het andere gieten ze naar binnen. Opeens moet Jantje toch wel heel nodig naar de w.c. Op de w.c aangekomen ziet hij een hele grote witte mooie ruimte met allemaal klokken aan de wand hangen, die verschillende tijden aangeven. Bij ieder van die klokken staat een naam. Dus Jantje lezen: "Pietertje, Keesje, Klaasje, Hendrik, Henk..." Al zijn vrienden staan erbij. "Maar ik mis Karel," denkt Jantje. Eenmaal weer aangekomen in het café bij Petrus, vraagt Jantje het toch maar eens na: "Wat zijn al die klokken op de w.c. Petrus?"
"Op die klokken staat hoeveel je nog te leven hebt en als je masturbeert gaat de klok een uur achteruit."
"Maar waar is de klok van Karel dan?" vraagt Jantje.
"Oh, " zegt Petrus, "die hebben we maar als ventilator in het café gehangen."
Bij een verkeersongeluk komen drie vrouwen om het leven. Als ze aan de hemelpoort verschijnen, zegt Petrus tegen de eerste:
"Vertel me maar eens hoe je op aarde hebt geleefd."
"Ik ben in de verpleging geweest," antwoordt de vrouw, "ik heb mijn patiënten altijd liefdevol verpleegd."
"Kom dan maar binnen," zegt Petrus.
De tweede vrouw vertelt:
"Ik heb het grootste deel van mijn leven in een klooster doorgebracht en heb daar veel voor mijn medemensen gebeden."
Ook zij mag onmiddellijk binnenkomen.
De derde vrouw bekent schuchter:
"Ik denk, dat ik wel niet naar binnen mag. Ik ben prostituee geweest."
Petrus kijkt even schichtig om zich heen en fluistert dan:
"Ga maar zolang achter die wolk staan. Ik kom zo bij je."
