pastoor

Een pastoor en een rabbijn staan met elkaar te praten. "Ik had laatst een visioen van de joodse hemel," zegt de pastoor. "En, hoe was het er?" vraagt de rabbijn. "Man, het leek wel een vlooienmarkt. Overal troep, overal kabaal, overal schreeuwende en gebarende mensen. Dat was niet mooi meer...," zegt de pastoor. "Grappig," zegt de rabbijn, "want ik had laatst een visioen van de christelijke hemel." "Vertel eens," zegt de pastoor. "Nou, heel anders," zegt de rabbijn: "Het was er oogverblindend mooi. Het staat daar vol met kathedralen van goud en zilver en edelstenen. Alles even proper en netjes en oases van rust ook...". "En de mensen?" vraagt de pastoor. "Mensen?", zegt de rabbijn, "mensen? Nee, die waren er niet."

Een pastoor, een dominee en een rabbijn hebben een discussie: wat is een goede methode om uit te maken hoeveel van de kerkinkomsten aan God gewijd moeten worden?

De pastoor zegt: "Ik weet een goede manier: we trekken een cirkel op de grond en proberen al het muntgeld er van een afstandje in te gooien. Wat buiten de cirkel valt, is voor God."

"Ik weet wat beters," zegt de dominee: "We trekken een streep op de grond bij de muur en daar gooien we het geld naar toe. Alles wat tussen de streep en de muur blijft liggen, is voor God."

"Dan weet ik nog wat beters," zegt de rabbijn: "We gooien al het geld in de lucht. En wat God vangt, dat mag 'ie houden."

Een vrouw ging biechten bij de pastoor. Op een gegeven moment zei ze: "Ik heb overspel gepleegd."
"Oei", zei de pastoor, "maar kun je de volgende keer zeggen dat je van het bruggetje afgevallen bent? Dat klinkt beter."
En dat ging zo door, iedere keer als iemand in het dorp overspel had gepleegd, zeiden ze bij de pastoor dat ze van het bruggetje waren gevallen.
Op een gegeven moment kreeg het dorpje een andere pastoor. Die snapte er dus niets van, want iedere vrouw zei steeds dat ze van het bruggetje was gevallen. Toen de pastoor een keer op een zondagmiddag door het dorp liep kwam hij de burgemeester tegen en zei: "Burgemeester, je moet toch eens wat aan dat bruggetje doen."
"Hoezo?", vroeg de burgemeester.
Pastoor: "Nou, uw vrouw is er ook al twee keer van af gevallen hoor!"

De nieuwe pastoor was zo zenuwachtig dat hij de eerste mis bijna niet kon spreken. Hij vroeg de bisschop om raad. Deze raadde hem aan voor de mis twee à drie druppels wodka in een glas water te doen en dit op te drinken. De pastoor deed dit en de mis verliep prima: hij was de rust zelve en alles ging zoals het moet. Nadat de pastoor het recept nogmaals had genomen maar deze keer met iets meer wodka bleef hij zelfs rustig tijdens de mis terwijl het buiten regende en stormde alsof de wereld verging. Toen hij na de mis weer in de pastorie kwam lag er een briefje voor hem van de bisschop:

Beste Pastoor,

Bij deze neem ik de vrijheid enige feedback te geven op uw laatste mis en hoop dat u aan deze punten zult werken:
Het is niet nodig citroenschijfjes op de rand van de misbeker te steken;
Het hokje naast het altaar is de biechtstoel en geen WC;
Er zijn 10 geboden, geen 12;
Er waren 12 apostelen, geen 14;
Geen van de apostelen was een dwerg en niemand droeg een rood kapje;
Jezus Christus en de Apostelen duiden we niet aan als "J.C. and the Gang";
David won van Goliath maar niet door het geven van een "trap in zijn ballen";
We noemen Judas niet Hoerenjong en de paus noemen we niet El Padrino;
Bin Laden heeft niets te maken met de dood van Jezus;
Het wijwater is er om te zegenen, niet om de nek mee te verfrissen;
Waarom u de miswijn in één teug heeft leeggedronken, dan zout heeft gelikt en daarna in een citroen heeft gebeten snap ik nog steeds niet;
Die "muts met die kleine tieten" was Moeder Maria;
In het vervolg niet meer steunen op de beelden, deze al helemaal niet meer zoenen;
De "Freak in het midden" is overigens Jezus. Hij hangt daar niet uit verveling maar is aan het kruis genageld;
Diegene in de hoek bij het koor welke u eerst betitelde als homo en later als travestiet in een nachtpon was ik;
De volgende keer graag twee druppels wodka in het water en niet omgekeerd.

Met vriendelijke groet,
De Bisschop.

Jan is overleden en komt bij de hemelpoort. Hij klopt aan en er gaat een luikje open, en Petrus vraagt wat hij komt doen.
Jan: "Zou ik naar binnen mogen?"
Petrus: "Wat heb jij gedaan in het aardse leven?"
Jan: "Ik heb in de handel gezeten."
"Dan kom jij er niet in." antwoordt Petrus.

Even later komt Marietje boven in de hemel, en klopt op de deur. Het luikje gaat open en Petrus vraagt wie ben jij en wat heb je gedaan in het aardse leven.
"Ik ben Marietje en ben prostituée geweest."
"Dan kom jij er niet in." antwoordt Petrus.
Marietje gaat maar naast Jan zitten.

Even daarna komt meneer pastoor boven in de hemel en klopt op de deur. Wederom gaat het luikje open en de zelfde vraag wordt nu aan de pastoor gesteld.
"Ik ben meneer pastoor en heb Gods woord verkondigd."
"Dan mag U er in. " antwoordt Petrus.

Jan die alles heeft gehoord wordt kwaad en zegt tegen Marietje:
"Kleed je helemaal uit."
Marietje doet dat en Jan gaat op handen en knieen zitten en zegt tegen Marietje:
"Ga op mijn rug zitten..."
En zo kruipt Jan met Marietje op z'n rug naar de deur en klopt aan. Opnieuw gaat het luikje open en Petrus vraagt:
"Wie ben je en wat kom je doen?"
"Ik ben van Gent & Loos en ik kom een nieuwe naaimachine brengen voor meneer Pastoor!!!"

Een pastoor en een non komen samen bij een hotel waar ze willen overnachten, bij de receptie vragen ze om een kamer. De receptionist zegt:
"Er is nog maar één kamer."
"Nou, " zegt de pastoor, "dan delen we die toch?!"
Want de pastoor vindt de non wel een lekker ding.
"OK," zegt de non, "Dat is goed."
Op de kamer aangekomen zien ze dat er ook nog maar één bed is.
"Nou, " zegt de non, "dan delen we die toch?"
Want zij vindt de pastoor ook wel een lekker ding.
"Maar, " zegt de non, "voor de zekerheid..." en ze loopt naar het raam en pakt wat sneew van de vensterbank en houd het tegen haar edele deel aan.
De pastoor vraagt: "Waarom doe je dat?"
"Ik bevries mijn maagdelijkheid zegt de non."
"Oh..." zegt de pastoor.
De pastoor pakt zijn joodse prevelkettinkje en windt het om zijn jongeheer.
Zegt de non:
"Waarom doe je dat?!?"
Zegt de pastoor:
"Ik leg mijn sneeuwkettingen vast aan..."

Meneer pastoor moet een paar dagen weg en hij draagt de koster op om zolang zijn werk waar te nemen. "Tja," zegt de koster, "maar da's toch wel moeilijk werk, meneer pastoor. Als er mensen komen biechten, weet ik niet wat voor boete ik ze moet opleggen." "Och, da's niet zo moeilijk, daar is gewoon een lijstje voor," zegt meneer pastoor en laat het zien: "Kijk maar: vloeken, drie Onze Vaders, liegen, vier Weesgegroetjes... Hier heb je het lijstje." Meneer pastoor is nog niet weg, of er komt een boer biechten. De boer biecht op: "Ik heb mezelf afgetrokken." De koster kijkt op het lijstje, maar aftrekken staat er niet op. Snel verlaat de koster de biechtstoel en belt een collega in een andere parochie op. "Wat geeft meneer pastoor voor aftrekken?" vraagt de koster. "Och," zegt de collega, "meestal een euro of een ijsje."

De zoon des huizes komt binnen bij zijn ouders en zegt: “Ik heb voor de 1e keer seks gehad gisteren.” De moeder wil er niets mee te maken hebben en gaat weg. De vader is nieuwsgierig en vraagt: “Was het lekker?” De zoon zegt daarop nog nooit zoiets lekkers te hebben gevoeld, en de vader is trots op zijn jochie van 15. Vader belooft de zoon dat hij de fiets krijgt waar hij al zo lang om gevraagd heeft, maar dat hij nog even moet wachten tot zijn salaris gestort is en dat kan nog een weekje duren. Waarop de zoon antwoordt: ‘Is niet erg, pa, de pastoor heeft gezegd dat ik toch een paar dagen niet zal kunnen zitten.”

Zwalkend beklimt een dronken man de trappen van een kerk. Hij struikelt en valt een paar keer, maar weet uiteindelijk toch bij de imposante deuren te komen en binnen te geraken. Weer valt hij en op handen en voeten kruipt hij langzaam verder, intussen "Oh lieve heer, help me, help me toch" mompelend. Dan bereikt hij het biechthokje en met wat zijn allerlaatste krachten lijken te zijn, verdwijnt hij naar binnen. Vlak naast hem wacht meneer pastoor op de biecht die zonder twijfel komen gaat. Hij hoort echter alleen een hoop gekreun en gesteun, vervolgens een lange, diepe zucht en dan niets meer. Na enige minuten besluit de pastoor de stilte te doorbreken en vraagt: "Kan ik je helpen, mijn zoon?"
Klinkt het naast hem: "Tja, dat ligt er beetje aan, of u daar soms papier hebt liggen of niet..."

Een man komt bij de pastoor te biecht. "Vergeef me vader ik heb gezondigd.....Ik heb gisteren mijn vrouw genomen."
"Was dat tegen haar zin dan?"
"Nee hoor! Maar wel op zijn hondjes."
"O ja, en dat was tegen haar zin?"
"Nou nee, maar ze zat net met haar hoofd in het vriesvak."
"En dat was tegen haar zin?...."
"Nee, ook niet...."
"Wat zeurt u dan....U hebt helemaal niet gezondigd....Jullie komen de hemel heus wel in!"
"Gelukkig maar ...pffff.....maar Albert Heyn komen we nooit meer in!"