Een pastoor, een dominee en een rabbijn

'Hoeveel dagen zijn er in een maand?' vraagt de juf.

'Veel zondagen en verlofdagen.' zegt een leerling.

Een man ruilt het tijdelijke met het eeuwige na bijna een halve eeuw verbonden te zijn geweest in een duurzaam huwelijk.

Niet zo lang daarna overlijdt ook zijn vrouw.

Als ze haar man in het hiernamaals aantreft vliegt ze hem in de armen en roept: "Liefste, wat een geluk je hier te vinden". De man kijkt verbijsterd op en zegt: "Niet beginnen, hé. De afspraak was 'tot de dood ons scheidt'".

Een Duitser komt bij een oud kasteeltje en vraagt om een slaapplaats voor de nacht. De kasteeleigenaar zegt dat dat wel kan, maar dat er maar één kamer is waar hij kan slapen, en dat het daar spookt. De Duitser zegt dat ‘ie toch de kamer neemt. Die nacht wil de Duitser gaan slapen en als het licht uit is hoort hij: “Ik pak je beet en ik eet je op, ik pak je beet en ik eet je op, ik pak je beet en ik eet je op”. De Duitser schrikt daar zo van dat ‘ie snel zijn spullen pakt en zonder te betalen wegrent. De volgende dag komt er een Belg bij het kasteel en hij vraagt ook om een kamer. Hij krijgt hetzelfde verhaal te horen als de Duitser: één kamer waar het spookt. De Belg is stoer en vindt het niet erg, dus hij wil daar wel een nachtje blijven. Die nacht gebeurt weer hetzelfde: “Ik pak je beet en ik eet je op, ik pak je beet en ik eet je op, ik pak je beet en ik eet je op”. Van schrik rent de Belg zonder zijn spullen naar buiten zonder ooit nog terug te komen. De volgende dag komt een Nederlander bij het kasteeltje aan, hij wil ook één nacht blijven slapen. Hij hoort ook het verhaal van de kasteeleigenaar aan en na een beetje twijfelen besluit hij om te blijven. Als hij het licht uit heeft gedaan hoort hij het ook: “Ik pak je beet en ik eet je op”. De Nederlander stapt uit bed en loopt naar de kast waar het geluid vandaan komt. Dan trekt hij heel langzaam de kastdeur open en daar ziet hij een kabouter staan die ijverig uit zijn neus staat te eten en daarbij zegt: “Ik pak je beet en ik eet je op”.

Twee oenen zitten in de trein. De ene oen pelt een banaan en doet er peper en zout op. Dan gooit hij de banaan uit het raam. Vraagt de andere oen: 'Waarom doe je dat?' Zegt de oen: 'Wie lust er nou banaan met peper en zout?'

Een ouder echtpaar nodigde de buren uit om te komen eten. Telkens
als de oude man zijn vrouw iets vroeg, begon hij met 'schat', 'lieveling', 'duifje', 'honnepon' enzovoorts.
De buren waren onder de indruk, want het echtpaar was al bijna 60 jaar getrouwd.

Toen de vrouw even naar de keuken was, zei de buurman tegen de man:
"Ik vind het zo mooi dat u uw vrouw na al die jaren dat u getrouwd
bent, nog steeds koosnaampjes geeft".

De oude man boog zijn hoofd. "Om eerlijk te zijn, ik kan al tien jaar niet meer op haar naam komen."