ouders

Kinderen zijn als scheten.

Die van jou zijn nog net te verdragen, maar die van alle anderen zijn verschrikkelijk.

De vakantie is begonnen en de kinderen hebben allemaal hun rapport mee naar huis genomen. 'Waar is jouw rapport? vraagt Simons moeder. 'Ik heb het aan Arthur gegeven. Hij vroeg of hij het eens mee naar huis mocht nemen, zodat hij zijn ouders eens flink kan laten schrikken!'

Piet en Annie hebben al een paar maanden verkering. Ze zijn bezig met het plannen van hun vakantie, maar Annie zal toch wel nog even aan haar ouders toestemming moeten vragen. "Op een voorwaarde", zeggen haar ouders, "het is dan wel de bedoeling dat ieder in een apart tentje slaapt". Annie gaat hier natuurlijk mee akkoord, want haar ouders kunnen haar daar toch niet controleren. Als ze aangekomen zijn op de camping, begint Piet met het opzetten van de twee tentjes. Annie snapt er helemaal niks van, maar denkt bij zichzelf dat het wel allemaal in orde komt als ze 's avonds naar bed zullen gaan. Maar als het inderdaad zo ver is, geeft Piet haar een kus, wenst haar een goede nachtrust en vertrekt naar zijn eigen tentje. Annie is erg verbaasd en probeert een manier te vinden om Piet in haar tent te krijgen. Ze gaat zitten en roept, "Piet, slaap jij al?" Piet roept naar haar dat hij nog niet slaapt. "Kun jij me nog even een glaasje water halen?", vraagt Annie. "Ik heb zo'n dorst". "Weet je wat, Annie? Zullen wij eens net doen of wij getrouwd zijn?", roept Piet naar haar. "Jaaa", roept Annie vol enthousiasme. "Dan ga het water maar zelf halen", roept Piet naar haar.