Algemeen

De onderwijzeres probeert de leerlingen de begrippen tegenwoordige, toekomstige en verleden tijd uit te leggen.

Ze geeft een voorbeeld: ' Als ik zeg: "Ik ben mooi geweest", dan is dat verleden tijd. Maar wanneer ik zeg "Ik ben mooi", wat is dat dan?'

'Een grote leugen', antwoordt een jongetje spontaan.

Lars eet uit een zakje pinda's.

'Krijg ik er ook nog wat?' vraagt Daantje.

Lars pakt een pinda en geeft die aan Daantje.

'Eentje maar?' zegt Daantje.

Lars: ' Die andere smaken precies hetzelfde, hoor.'

Twee spoken vliegen over straat.
Zegt hdet ene spook tegen het andere: ' Let wel op! Je verliest je zakdoek!'
Waarop het andere spook antwoordt: ' Nee hoor, dat is mijn zoontje!'

Tijdens een proefstuk betrapt de leraar Daan herhaardelijk op spieken.

Hij buldert: Dat is nu al voor de derde keer dat ik je naar andermans werk zie kijken!'

'Ik kan er niets aan doen, meester, hij schrijft zo onduidelijk!.'

Leraar: ' Piet, wat is meervoud van auto?'

Piet: Een file meneer.'

'Waar is Napoleon gestorven?' vraagt de leraar.

'Op pagina achtentachtig van het geschiedenisboek', antwoordt een leerling.

Een kleine jongen had problemen met het aantrekken van zijn laarsjes, bijgevolg knielde de juf en hielp hem.

Met trekken en sleuren lukte het haar, eerst de ene en daarna ook de andere.

Toen zei die kleine "die botten zitten aan de verkeerde voet". De kinderjuf slikte haar opkomende ergernis maar in en ze keek vol ongeloof naar de voeten van het kind.

Maar hij had gelijk, links en rechts was verwisselt.

Het was voor de juf al even moeilijk om de laarsjes weer van de voetjes te trekken,als het was om ze weer terug aan te doen,en ditmaal aan de goede voet.

Ondanks alles lukte het haar om haar ergernis in te slikken.
Als al het werk gedaan was zij de kleine "dat zijn mijn bottekes nie".
Bij de juf kwam nu toch wel een beetje woede naar boven,en ze moest op haar tong bijten om die kleine niet uit te maken voor het lelijkste van de straat!

Ze zei alleen maar:"en waarom zegde gij da nu pas?"

Zich aan het noodlot onderwerpend, begon zij opnieuw aan de laarsjes te trekken en te sleuren tot ze weer van zij voetjes waren.

En de kleine begon het uit te leggen:"dat zijn de bottekes van mijn broer, maar ons ma heeft gezegd dat ik die vandaag moest aandoen omdat het zo koud is."

Op dat moment wist ze niet meer of ze stillekens moest wenen of op hem moest brullen.
Ze nam maar weer al haar moed bijeen, en ze en ze trok en sleurde tot zijn bottekes weer aan voetjes zaten.

klaar!

Dan vroeg zij gans opgelucht aan de kleine jongen:"okay,en waar zijn uw handschoenen?"

Waarop hij antwoordt: "die heb ik vanvoor in mijn bottekes gestoken!!!"

Floortje zegt tegen de meester: "Er zit bloed in me onderbroek."
Meester zegt: "Ja, ga dan maar naar huis."

Floortje zegt: "Maar ik weet de weg niet naar huis."
Jantje zegt: "Ik weet de weg wel, mag ik mee?"
De meester vindt het goed.

Ze lopen samen naar huis en Jantje vraagt: "Hoe kan het dat er bloed in je onderbroek zit mag, ik even kijken?"
Floortje dacht er is toch niemand bij dus hij mocht wel even kijken.

Jantje: "Vind je het gek dat er bloed in je onderbroek zit? Je piemel is er afgesneden."

"Mijn vrouw gedraagd zich hoe langer hoe meer slechter," klaagt een ontmoedigde man zich tegen zijn vriend: "vroeger was ze zo lief en gedienstig, maar nu... Ze loopt van kroeg tot kroeg, van bar tot bar."

"Drinkt ze?", vraagt de vriend.

"Bijlange niet, ze is op zoek naar mij," klaagt de man.

De verpleegster komt een kamer binnen, en ziet daar een patiënt die doet alsof hij een auto bestuurt.
De verpleegster vraagt hem: "Charel, wat ben je aan het doen?"
Waarop Charel antwoordt: "Stoor mij niet, ik kan nu niet praten, ik rij naar Parijs."
De verpleegster wenst hem een goede reis toe en gaat verder met haar werk.
In de namiddag komt zij opnieuw bij Charel aan, juist op het moment dat hij zijn ingebeelde auto tot stilstand brengt met piepende remmen.
Zij vraagt hem: "En, hoe is het nu, Charel?"
"Pfft" zucht Charel, "Ik ben juist in Parijs aangekomen , ik moet nu eerst rusten."
"Dat is prima" sust de verpleegster. "Ik ben blij dat je een goede reis gehad hebt."
Ze verlaat zijn kamer, en gaat aan de overkant van de gang de kamer van Fred binnen.
Die zit op het bed ferm te masturberen.
"Maar Fred, wat ben jij aan het doen?" vraagt ze verwonderd.
Waarop Fred antwoordt: "Ik ben de vrouw van Charel aan het neuken, nu hij in Parijs zit..."