Allerlei absurde moppen met de meest onmogelijke onderwerpen en punchlines. Een beetje absurde humor is altijd meegenomen. Geniet van de leuke en absurde moppen.
Twee stronten gaan een bank overvallen. Komt er een diarree aan: "Wat gaan jullie doen?". De stronten: "Een bank overvallen". Diarree: "Mag ik mee doen?". Stronten: "Nee, daar ben jij te slap voor!".
Een beursmakelaar werd ziek op de handelsvloer en werd half bewusteloos naar het ziekenhuis gebracht. Bij de triage nam de verpleegster zijn vitale gegevens af en verklaarde luid dat zijn temperatuur 110 was.
“Verkopen als het 111 is!” zei hij luidkeels vanop zijn bed!
Twee blondines besloten een blikje cola light te delen. Eén blondine opende het blikje en giet de helft van de inhoud in haar eigen glas, en de andere helft in het glas van haar vriendin.
Voordat ze het blikje weggooide, bleef ze staan om de voedingswaarde-informatie op de zijkant te lezen.
‘Slechts één calorie per blikje,’ las ze hardop voor.
‘Hmm,’ mompelde de andere blondine. "Ik vraag me af in welk glas de calorie zit?"
Een zestienjarige jongen kwam thuis met een gloednieuwe Ford F150.
Zijn ouders kijken naar de auto en vragen: “Waar heb je die dure wagen vandaan?!”
“Ik heb hem vandaag gekocht”, zegt hij.
“Met welk geld?” zegt zijn moeder. Ze wisten wat een nieuwe F150 kostte.
‘Nou’, zegt hij, ‘deze kostte me maar vijftien dollar.’
De vader kijkt hem aan alsof hij gek is. ‘Wie zou zo’n auto voor vijftien dollar verkopen?’ hij zegt.
“Het was de dame verderop in de straat”, zegt de jongen. ‘Ik weet haar naam niet, ze zijn er net komen wonen. Ze zag me voorbijrijden op mijn fiets en vroeg me of ik haar F150 wilde kopen voor vijftien dollar.’
"Jeetje!" zegt de moeder. ‘Misschien is ze geestelijk ziek of heeft ze iets aan de ziekte van Alzheimer. John, je kunt beter gaan kijken wat er aan de hand is.
Dus loopt de vader van de jongen de straat op naar het huis waar de dame woont en vindt haar rustig in de tuin terwijl ze bloemen aan het planten is.
Hij stelt zichzelf voor als de vader van de jongen aan wie ze voor vijftien dollar een nieuwe Ford F150-truck heeft verkocht en vraagt waarom ze dat deed.
‘Nou’, zegt ze, ‘twee dagen geleden vertrok mijn man op zakenreis. Gisteren kreeg ik een telefoontje van zijn baas en hoorde dat hij echt met zijn secretaresse naar Hawaï was gevlucht en niet van plan is terug te komen.
‘O mijn god, het spijt me zo,’ zegt de vader. ‘Maar wat heeft dat met mijn zoon en jouw vrachtwagen te maken?’
“Nou, vanochtend belde hij en vertelde me dat hij was gestrand omdat hij was beroofd van zijn portemonnee met al zijn creditcards en contant geld. Hij zei dat ik zijn nieuwe F150 moest verkopen en hem het geld moest sturen. Dus ik deed."
Een vrouw loopt het kantoor van de maatschappelijk werker binnen, gevolgd door vijftien kinderen.
"WAUW!" roept de maatschappelijk werker: “Zijn ze ALLEMAAL van jou?”
‘Ja, ze zijn allemaal van mij,’ zucht de zenuwachtige moeder, nadat ze die vraag al duizend keer eerder heeft gehoord.
Ze zegt: ‘Ga zitten, Terry.’ Alle kinderen haasten zich om een zitplaats te vinden.
“Nou”, zegt de maatschappelijk werker, “dan moet je hier zijn om je aan te melden. Ik heb de namen van al je kinderen nodig.’
“Dit is mijn oudste – hij is Terry.”
"Oké, en wie is de volgende?"
‘Nou, deze is ook Terry.’
De maatschappelijk werkster trekt een wenkbrauw op, maar gaat verder. Eén voor één, via de oudste vier, allemaal jongens, allemaal Terry genaamd.
Dan maakt ze kennis met het oudste meisje, genaamd Terri.
‘Oké,’ zegt de maatschappelijk werker, ‘ik zie hier een patroon. Heten ze allemaal Terri?”
Hun moeder antwoordde: ‘Ja, dat maakt het makkelijker. Als het tijd is om ze uit bed te halen en zich klaar te maken voor school, roep ik “Terry!”, en als het tijd is voor het avondeten, roep ik gewoon “Terry!”, en ze komen allemaal aanrennen.
En als ik het jongetje dat de straat op rent moet tegenhouden, roep ik gewoon Terry en ze stoppen allemaal. Het is het slimste idee dat ik ooit heb gehad om ze allemaal Terry te noemen.’
De maatschappelijk werker denkt hier even over na, fronst dan haar voorhoofd en zegt voorzichtig: ‘Maar wat als je maar ÉÉN kind wilt laten komen, en niet de hele groep?’
“Ik noem ze bij hun achternaam.”
Heeft u al zonnepanelen op uw woning? Ik heb er net geplaatst. Maar ik weet niet zeker of ik ze ga houden.
Onlangs was ik in mijn huis en de computer en de lichten flikkerden. Dus wat deed ik: ik ging naar buiten om mijn nieuwe zonnecellen te controleren.
Ik ga naar buiten en kijk omhoog naar het dak, en daar zit een gorilla met mijn zonnepanelen te knoeien.
Ik pakte mijn telefoon en zocht wat ik moest doen.
Welk geluk! Een advertentie voor “Gorilla-verwijdering”.
Ik heb het nummer gebeld en ze zeiden dat ze in de buurt waren en er binnen 5 minuten zouden zijn.
5 minuten later verscheen er een wit busje en toen ik het busje naderde, kwam deze man langs en opende de achterdeur van het busje. Hij haalde een ladder tevoorschijn, bokshandschoenen en een jachtgeweer, en er sprong een hondje uit.
Op dit punt vroeg ik de man: "Hé, wat is het plan?"
Hij zei: ‘Nou, ik ga de ladder tegen het huis zetten, op het dak klimmen, de bokshandschoenen aantrekken en de gorilla van het dak boksen. Het hondje zal hem in zijn ballen bijten en die gorilla zal je nooit meer zien.’
Waarop ik vroeg: "Waar is het jachtgeweer dan voor?"
'Nou, als de gorilla mij per ongeluk van het dak slaat, schiet dan de hond neer.'
Een verzekeringsagent, een administratief medewerker en hun manager lopen op een dag naar de lunch als ze plotseling een antieke olielamp tegenkomen die gewoon op straat ligt. De manager raapte het op, wreef erover en verbazingwekkend genoeg verscheen er een geest in een rookwolkje.
De geest zei: "Hmm, jullie zijn met z'n drieën en ik vervul meestal maar drie wensen, dus ik zal jullie elk één wens doen."
De administratief medewerker was erg opgewonden en zei: “Ik eerst! Ik eerst! Ik wil op de Bahama's zijn, een speedboot besturen, zonder zorgen ter wereld.
Er was nog een rookwolkje en ze verdween.
De verkoper was verbaasd en ook erg opgewonden. “Ik de volgende! Ik de volgende!” hij zei. "Ik wil in Hawaï zijn, ontspannen op het strand met mijn eigen prachtige persoonlijke masseuse, een eindeloze voorraad piña colada's en de liefde van mijn leven."
Er was nog een rookwolk en hij verdween.
Toen zei de geest tegen de manager: "Ok, nu is het jouw beurt."
De manager antwoordde: "Ik wil die twee na de lunch terug op kantoor."
De moraal van het verhaal? Laat je baas altijd het eerste woord hebben.
Waar zet een gekke man op vrijdagavond de deur open?
Een oudere, rijke dame komt bij de plastische chirurg. "Kunt u een schoonheidsfoutje bij mij weghalen?" vraagt ze. De arts bekijkt haar aandachtig, en schudt dan meewarig het hoofd: "Onthoofden doen we hier helaas niet, mevrouw."
