Jantje: "Meester, zou het een beledeging zijn mocht ik u een ezel noemen?"
Meester: "Dat is zeer zeker een beledeging!"
Jantje: "Maar wat als ik 'Meneer' zeg tegen een ezel?"
Meester: "Dat is geen belediging."
Jantje: "OK, 'Meneer'!"
De meester heeft een raadsletje voor de kinderen van de klas: 'Een ezel staat op 20 meter afstand van de hooiberg. Hij zit vast aan een touw van 10 meter lengte. Hoe kan die ezel toch bij de hooiberg komen?'
Jantje steekt zijn vinger op en zegt; 'Hij loopt naar de hooiberg en begint van het hooi te eten.'
'Dat denk jij,' zegt de meester, 'maar ik zei toch dat hij vastzat aan een touw van 10 meter.'
'Ja, dat heb ik wel gehoord, maar heeft niet gezegd dat het touw ergens aan vastzat.'
Een pasgetrouwde boer en zijn vrouw werden uitgenodigd door de moeder van de bruid. Deze wilde meteen de boerderij komen bekijken. De boer probeerde oprecht vriendelijk te zijn tegenover zijn schoonmoeder, hopende dat hij een vriendschappelijke relatie met haar zou kunnen krijgen.
Bij elke gelegenheid die zich voordeed zat ze zonder doel te zeuren, veranderingen te vragen, ongevraagde adviezen te geven en maakte ze het leven van de boer en zijn bruid ondraaglijk.
Terwijl ze door de schuur liepen, sprong de ezel van de boer plotseling naar voren en stootte de schoonmoeder voor haar hoofd, waardoor ze ogenblikkelijk stierf. Op de begrafenis een paar dagen later, stond de boer naast de kist en begroette de mensen die langsliepen.
De pastoor zag dat wanneer er een vrouw langsliep die iets tegen de boer fluisterde, hij ja-schudde met zijn hoofd en iets terugzei. Wanneer er een man langsliep die iets tegen de boer fluisterde, schudde hij nee en mompelde hij iets terug.
De pastoor, die dit toch wel een beetje merkwaardig vond, vroeg na afloop van de begrafenis waarom hij toch telkens ja en nee schudde.
De boer antwoordde: "De vrouwen zeggen: 'Wat een verschrikkelijk drama.' en ik knik ja en zeg: 'Ja, dat was het zeker.' De mannen vragen: 'Kan ik jouw ezel lenen?' en ik schud nee en zeg: 'Dat kan niet, hij is al voor een heel jaar volgeboekt.'"
Pieter vraagt aan de meester van het dorpsschooltje: 'Wat is er met u gebeurd? U ziet eruit als die leeuw in de wei van boer Jansen...'
'Maar, jongen,' antwoordt de meester, 'dat is geen leeuw , dat is een ezel!'
'Ja meester, dat weet ik wel, maar dat durfde ik niet zeggen!'
André en Ronny genieten van een biertje in hun stamcafé. Zegt Ronny opeens : ”Ken jij het verschil tussen Onze-Lieve-Vrouw en een moderne vrouw ?”. André denkt na, neemt een slok van zijn pint, maar vindt geen antwoord. "Ewel, zegt Ronny, 't is nochtans simpel : Onze-Lieve-Vrouw vluchtte met een ezel en liet alles achter. Een moderne vrouw daarentegen vlucht met alles en… laat de ezel achter !"
Een pasgetrouwde boer en zijn vrouw werden gebeld door de moeder van de bruid. Deze wilde meteen de boerderij komen bekijken. De boer probeerde oprecht vriendelijk te zijn tegenover zijn schoonmoeder, hopende dat hij een vriendschappelijke relatie met haar zou kunnen krijgen.
Maar bij elke gelegenheid die zich voordeed zat zijn schoonmoeder zonder doel te zeuren, veranderingen aan te bevelen, ongevraagde adviezen te geven en maakte zo het leven van de boer en zijn bruid ondraaglijk.
Terwijl ze door de schuur liepen, sprong de ezel van de boer plotseling naar voren en stootte de schoonmoeder voor haar hoofd, waardoor deze ongelukkig viel, en op slag dood was.
Op de begrafenis, een paar dagen later, stond de boer naast de kist en begroette de mensen die langsliepen. De pastoor zag dat, wanneer er een vrouw langsliep die iets tegen de boer fluisterde, hij ja schudde met zijn hoofd, en iets terugzei. Wanneer er een man langsliep die iets tegen de boer fluisterde, schudde hij nee en mompelde hij iets terug. De pastoor, die dit toch wel een beetje merkwaardig vond, vroeg na afloop van de begrafenis waarom hij toch telkens ja en nee schudde. De boer antwoordde:
"De vrouwen zeggen, wat een verschrikkelijk drama, en ik knik, ja en zeg, dat was het zeker.
De mannen vragen, kan ik jouw ezel lenen? en ik schud nee en zeg, dat kan niet, hij is al voor een heel jaar volgeboekt."
Een koppel zit in de wagen. Er wordt haast geen woord gezegd. Wanneer ze voorbij een weide rijden met ezels en varkens, zegt de man : «Daar zie, familie van u ? » Zijn vrouw antwoordt droogjes : « Ja, aangetrouwd !»
Jantje komt thuis en begint te lachen.
Vraagt zijn vader: "Waarom lach je?"
Waarop Jantje zegt: "Ik moet 500 keer schrijven 'Ik ben een ezel'."
Vader: "Wat is daar zo grappig aan?"
Jantje: "Jij moet het blad ondertekenen!"
God schiep de ezel en zei tot hem: "Je zult een ezel zijn, die constant zal werken en zware lasten op zijn schouders zal dragen. Je zult gras eten en intelligentie ontberen. Je zult 25 jaar leven."
De ezel antwoordde: "Op die wijze 25 jaar leven, dat is veel te lang! Alstublieft, geef mij 15 jaar te leven."
En zo geschiedde....
Daarna schiep God de hond en zei tot hem: "Je zult een hond zijn, je zult je baas en alles wat hem toebehoort bewaken en je zult zijn beste vriend zijn. Je zult het afval van zijn tafel eten en 30 jaar leven."
De hond antwoordde: "30 jaar leven als een hond, dat is veel te lang! Alstublieft, geef mij maar 15 jaar te leven."
En zo geschiedde....
Vervolgens schiep God de aap en sprak tot hem: "Je zult een aap zijn, je zult als een idioot van boom tot boom springen ... je zult komisch zijn en 20 jaar leven."
De aap antwoordde: "De idioot uithangen gedurende 20 jaar, dat is veel te lang. Alstublieft niet langer dan 10 jaar."
En zo geschiedde ....
Uiteindelijk schiep God de man en sprak tot hem: "Je zult een man zijn, het enige levende wezen op aarde met een denkvermogen. Je zult gebruik maken van je intelligentie om de heerser van de aarde te zijn, je zult de aarde en zijn bewoners domineren en je zult 30 jaar leven."
De man antwoordde: Máár 30 jaar? Dat is veel te weinig om er van te profiteren! Alstublieft geef mij de 10 jaar die de ezel weigerde, de 15 jaar van de hond en de 10 jaar van de aap."
En zo geschiedde....
Dat is de reden waarom vandaag een man 30 jaar leeft zoals een man, dominant en gelukkig. Vervolgens trouwt hij en leeft hij 10 jaar als een ezel, hard werkend en een zware last op zijn schouders dragend. Daarna komen er kinderen en leeft de man 15 jaar als een hond, die zijn huis en zijn bewoners bewaakt en krijgt wat de anderen niet wilden. Uiteindelijk komt zijn oude dag en leeft hij nog 10 jaar als een aap, de clown uithangend om zijn kleinkinderen te vermaken...
Zoals hij had gevraagd....
Een pastoor vindt een dode ezel voor zijn deur. Hij belt de burgemeester op en verzoekt hem het dier weg te halen. "Daar heb ik niks mee te maken", zegt de burgemeester, die een gloeiende hekel aan de pastoor heeft. "Per slot van rekening is het uw taak de doden te begraven!"
"Daarom bel ik juist op", zegt de pastoor. "De wet schrijft namelijk voor dat eerst de familie geraadpleegd dient te worden."
