In het circus wordt het wilde dierennummer gedaan door een aantrekkelijke goed geproportioneerde jonge vrouw, slechts gekleed in een minuscuul strak tijgervelletje. Deze dompteuse kan met haar zweepje de leeuwen de mooiste kunstjes laten doen. Aan het eind van de voorstelling krijgt ze een staande ovatie. Vervolgens stuurt ze alle leeuwen de kooi uit behalve het grootste mannetje. Het publiek gaat weer zitten. Ze werpt haar zweepje weg, loopt naar de leeuw en opent de enorme muil. Vervolgens trekt ze haar tijgervelletje opzij, legt een van haar mooie borsten in de muil van de leeuw en steekt beide armen omhoog. Het publiek houdt de adem in; stel je voor dat de leeuw schrikt. Na enige tijd stopt ze haar borst weer in haar kledingstuk en krijgt wederom een staande ovatie, nu nog luider en langer. Na het applaus neemt ze de microfoon en vraagt aan het publiek of er iemand is die deze stunt ook zou willen doen. Iedereen gaat zwijgend zitten en kijkt vragend zijn buren aan. Na enige tijd is er wat gestommel boven op de tribune en komt er een oud kaal mannetje met een stok moeizaam naar beneden gelopen. Eenmaal beneden in de kooi vraagt zij hem lachend of hij de vraag wel gehoord heeft. "Jazeker," zegt hij, "ik wil het graag proberen maar ik weet niet of ik mijn mond zo ver open krijg."
De klas is op schoolreis in de dierentuin.
'Meneer, waarom heeft die leeuw daar zo'n dikke kop?'
'Wat denk je zelf, Frits?' vraagt de onderwijzer.
'Omdat ie anders door de tralies kan, meneer!'
Mathilde en Prins Filip lopen door een safaripark, Mathilde ziet een giraffe en vraagt: "Wat is dat voor een beest?". Filip antwoordt: "Dat is een dangaroe." Later ziet Mathilde een leeuw en vraagt: "Wat is dat voor een beest?"
Filip: "Oh, dat is ook een dangaroe."
Even later zien ze een olifant en Mathilde vraagt: "Wat is dat voor een beest?"
Filip: "O, dat is weeral een dangaroe."
Mathilde zegt: "Dat is knap van jou, hoe weet je dat allemaal?"
"Nou", zegt Filip, "toen we hier binnenkwamen zag ik een bord waarop stond: All animals are dangarous!"
Tijdens een van de kruistochten in de Middeleeuwen, valt een ridder in een harnas onder een boom in slaap. Er naderen twee leeuwen. Zegt de ene leeuw tegen de andere: 'Laten we deze keer maar doorlopen. Ik wil wel eens wat anders dan vlees in blik!'
Ik ga op safari met mijn vrouw en mijn schoonmoeder. En op een dag hoor ik 's morgens mijn vrouw gillen:
"Kom snel, d'r staat een leeuw bij mijn moeders tent! Doe iets!"
Ik zeg tegen haar:
"Wacht even, ik wil wel eens zien hoe die leeuw zich hieruit redt."
Pieter loopt met zijn moeder naar school en ligt de hele tijd te fluiten.
'Waarom fluit jij de hele tijd?' vraagt mama.
'Om de leeuwen uit de buurt te houden', antwoordt Pieter.
Mama antwoordt daarop: ' Maar er zijn hier toch geen leeuwen?'
'Zie je wel dat het helpt?' zegt Pieter.
Pieter vraagt aan de meester van het dorpsschooltje: 'Wat is er met u gebeurd? U ziet eruit als die leeuw in de wei van boer Jansen...'
'Maar, jongen,' antwoordt de meester, 'dat is geen leeuw , dat is een ezel!'
'Ja meester, dat weet ik wel, maar dat durfde ik niet zeggen!'
Een geharnaste ridder verdwaalt in de woestijn. Na vijf uur in de brandende zon valt hij bewusteloos neer in het zand. Even later komt er een leeuw voorbij.
Hij brult van spijt: 'Wat jammer dat ik geen blikopener heb!'
Een leeuw werd wakker op een morgen voelde zich heel gemeen en stoer.
Hij begon een wandeling door de jungle, en dreef een klein aapje in het nauw en brulde: "Wie is de machtigste van alle dieren in de jungle?"
Het bevende aapje zei: "Dat ben jij, machtige leeuw."
Iets later confronteerde hij een buffel, en gromde gemeen: "Wie is de machtigste van alle dieren in de jungle?"
De bibberende buffel stamelde: "Oh, grote leeuw, jij bent de machtigste van alle dieren."
De leeuw loopt nu over van zelfvertrouwen, stapt op een olifant af, en brult: "Wie is de machtigste van alle dieren in de jungle?"
Nog voor de leeuw het goed en wel beseft, neemt de olifant hem vast met zijn slurf, slaat hem een tiental keer keihard tegen een boom, gooit hem op de grond, stampt nog een paar keer op de leeuw en loopt rustig verder.
De leeuw kermt van de pijn, tilt zachtjes zijn kop op, en zegt tegen de olifant: "Je hoeft je niet zo kwaad te maken, gewoon omdat je het antwoord niet weet!"
