Een legervrachtwagen is vastgelopen in de modder en kan niet verder. Er passeert een jeep met vijf hoge officieren. Ze stappen uit om de vrachtwagen uit de blubber te duwen. Als het karwei is geklaard, vraagt een kolonel aan de chauffeur: "Jij bent anders wel knap zwaar geladen. Wat heb je voor vracht?"
"Veertig rekruten, kolonel!"
Op een dag zegt de kapitein van het leger tegen soldaat Pieter: Morgen komt de generaal op bezoek. Als hij vragen stelt wil ik dat je goede antwoorden geeft. Dus Pieter: Als ik je vraag hoelang je al bij het leger bent, wat zeg je dan?'
'Drie maanden, kapitein?'
'Goed, en hou oud ben je?'
'32 jaar, kapitein.'
'Zeer goed; wat drink je het liefst: bier of wijn, soldaat?'
'Allebei, kapitein.'
'Prima!'
De volgende dag komt de generaal langs bij soldaat Pieter en vraagt hem:
'Hoe oud ben je, soldaat Pieter?'
'Drie maand, generaal.'
'Wat? Hoe lang ben je al bij het leger?'
'32 jaar, generaal'
'Nee maar, waar hou je me voor? Voor een dwaas of voor een gek?'
'Allebei, generaal.'
Een jonge soldaat werd naar het personeelsbureau gestuurd en kreeg de taak om rekruten te registreren voor levensverzekeringen.
Vanwege de kosten sloten de meeste soldaten de levensverzekering niet af, maar na slechts één maand aan het werk had hij een recordaantal polissen verkocht.
Zijn kapitein merkte het op, maar dacht dat het een toevalstreffer was. De volgende maand verdubbelde hij echter de omzet. Een maand later, toen hij het legerrecord voor verkochte polissen vestigde, kreeg de kapitein een telefoontje van de generaal. Hij was zo onder de indruk dat hij besloot dat hij de jonge soldaat wilde ontmoeten en het geheim van zijn verkoopsucces wilde leren kennen.
De generaal en de kapitein gingen naar het personeelsbureau en vroegen de soldaat naar zijn geheim.
'Ik weet het niet, ik verkoop ze gewoon de verzekering,' haalde hij zijn schouders op.
'Nou, laten we je eens in actie zien,' zei de generaal.
Ze riepen een rekruut erbij en gingen erbij zitten terwijl de jonge soldaat zijn veld doornam.
'Nu is er een geweldig levensverzekeringsplan,' begon hij.
'Eh, dat denk ik niet,' zei de rekruut. "Het kost veel."
'Dat weet ik, maar als je de verzekering afsluit en sneuvelt in de strijd, moet het leger je overlevenden 200.000 dollar betalen,' zei hij. "Maar als je geen verzekering hebt, betalen ze je nabestaanden $ 6.000."
"Ja dus?" zei de rekruut.
'Dus,' zei hij, terwijl hij naar de generaal knikte. 'Wie denk je dat deze klootzak als eerste de strijd in zal sturen?'
In de kazerne: 'Wel, soldaat Jones, smaakt de soep niet?' 'Jawel, adjudant,maar...' 'Maar wat, soldaat?' 'Er ligt nogal veel zand in.' 'Mag ik u er op wijzen, soldaat, dat u niet zo moet klagen. U bent hier om het vaderland te dienen, denk daaraan.' 'Maar niet om het op te eten, adjudant.'
Een haas loopt huilend door het bos. Komt 'ie meneer de uil tegen. 'Wat is er haas?'vraagt meneer de uil. 'Ik moet voor militaire dienst gekeurd worden, maar ik wil niet in dienst!'. De uil denkt diep na en zegt dan: 'Weet je wat. We knippen je oren eraf. Dan word je zeker afgekeurd. En als je dan afgekeurd bent, naaien we ze er weer aan en dan is alles weer normaal'. Zo gezegd, zo gedaan. En ja hoor de haas wordt afgekeurd. Loopt de haas helemaal blij door het bos, komt hij de huilende meneer beer tegen. 'Wat is er met jou aan de hand?' vraagt de haas. 'Ik moet gekeurd worden voor militaire dienst, maar ik wil niet.' zegt de beer. 'Kom dan maar mee naar meneer de uil, die weet vast raad.', zegt de haas. Meneer de uil moet er lang over nadenken. Een beer heeft namelijk nauwelijks oren, dus het heeft geen zin om die eraf te halen. Dan heeft de uil een idee slaan de beer zijn tanden eruit! Dan zal hij het verder zonder tanden moeten doen, maar hij eet toch alleen maar honing'. Zo gezegd, zo gedaan. Later die week lopen de haas en meneer de uil door het bos. Komen ze meneer de beer tegen. 'En?' vragen ze. 'Afgekeuwd!' zegt de beer blij. 'Vanwege je gebit?' vragen de haas en meneer de uil. .......'Neew, ik was tew dik!'.
