Een kleine jongen brost twee dagen van school. Wanneer hij terugkomt, geeft hij een briefje aan de juffrouw, waarop staat:
'Frans kon niet komen omdat hij zijn arm gebroken had.'
De juffrouw is verbaasd en zegt dan streng : 'Dat kan toch niet, een gebroken arm kan onmogelijk zo vlug genezen. Vertel me maar beter de waarheid.'
Frans bloost: 'Eerlijk gezegd, juffrouw, ik had diarree, maar mijn moeder wist niet hoe ze dat moest schrijven.'
Ma: ' Hoe durf je tegen tante Ina zeggen dat ze dom is?
Zeg haar onmiddellijk dat het je spijt!'
Pieter: 'Tante, het spijt me verschrikkelijk dat u zo dom bent.'
'Kunt u zweren dat dit uw handschrift is?' vraagt de rechter aan de verdachte.
'Nee, edelachtbare, dat kan ik niet.'
'Kunt u dan zweren dat dit uw handschrift niet is?' probeert de rechter het op een andere manier.
'Nee, dat kan ik ook niet.'
'Maar... wat heeft dit te betekenen?' vraagt de rechter verbaasd.
'Het is de waarheid, edelachtbare. Ik weet niet hoe mijn handschrift eruitziet, want ik kan niet schrijven.'
In een bos klimt een schildpadje in een boom. Boven in de boom aangekomen gaat ie op een tak zitten. Dan springt hij er vanaf, en natuurlijk dondert hij loodrecht naar beneden, keihard op de grond. Gelukkig klimt ie snel weer overeind, en klimt weer die boom in. Gaat ie weer op die hoge tak zitten en springt er weer vanaf. En natuurlijkt dondert ie weer naar beneden. En dit gaat zo een tijdje nog door.
Zitten er ook 2 vogels in diezelfde boom te kijken naar dat arme schildpadje. Zegt het ene vogeltje tegen de andere:
"Zullen we toch maar zeggen dat ie geadopteerd is?"
Gunter en Tinka gaan naar café Het Sterrenbeeld en bestellen twee hamburgers, ieder eentje. Ze krijgen een grote en een kleine hamburger. 'Jij mag eerst kiezen', zegt Gunter. Tinka denkt even na en kiest dan de grote. 'Wat ben jij aso', zegt Gunter. 'Jij kiest gewoon de grote!' 'Welke zou jij dan kiezen?' vraagt Tinka. 'De kleine, natuurlijk', zegt Gunter. 'Wat zeur je dan! Die heb je nu toch?'
'Zoek eens twee dingen die bij elkaar horen', zegt de juf.
'Mijn achterwerk en mijn ogen.'
'Dat kan toch niet, Lientje!'
'Jawel juf, want als mijn vader me een pak voor de broek geeft, komen de tranen in mijn ogen!'
