verzekeringsagent

Een verzekeringsagent, een administratief medewerker en hun manager lopen op een dag naar de lunch als ze plotseling een antieke olielamp tegenkomen die gewoon op straat ligt. De manager raapte het op, wreef erover en verbazingwekkend genoeg verscheen er een geest in een rookwolkje.

De geest zei: "Hmm, jullie zijn met z'n drieën en ik vervul meestal maar drie wensen, dus ik zal jullie elk één wens doen."

De administratief medewerker was erg opgewonden en zei: “Ik eerst! Ik eerst! Ik wil op de Bahama's zijn, een speedboot besturen, zonder zorgen ter wereld.

Er was nog een rookwolkje en ze verdween.

De verkoper was verbaasd en ook erg opgewonden. “Ik de volgende! Ik de volgende!” hij zei. "Ik wil in Hawaï zijn, ontspannen op het strand met mijn eigen prachtige persoonlijke masseuse, een eindeloze voorraad piña colada's en de liefde van mijn leven."

Er was nog een rookwolk en hij verdween.

Toen zei de geest tegen de manager: "Ok, nu is het jouw beurt."

De manager antwoordde: "Ik wil die twee na de lunch terug op kantoor."

De moraal van het verhaal? Laat je baas altijd het eerste woord hebben.

Verzekeringsagent tegen de directeur van een bedrijf: "U wenst dus uw kantoormeubelen te verzekeren tegen diefstal?"

Directeur: "Ja, maar met uitzondering van de klok. Die kan onmogelijk verdwijnen, want iedereen zit er voortdurend naar te kijken."

Een verzekeringsagent was bij een dame thuis en zag op de schoorsteenmantel een mooie pot staan.

Vol bewondering bekeek hij het en wilde net de deksel optillen toen de dame plots zei : 'Daar zit de as in van mijn man.'

Van schrik liet de bezoeker bijna de deksel vallen en zei verlegen: 'Neemt u mij niet kwalijk.'

'Oh, nee hoor' zei de dame, 'mijn man was te lui om een asbak te pakken.'

Ik ging op gesprek voor een baan als verzekeringsagent.

Op het aanvraagformulier waar 'Eerdere ervaring' stond, schreef ik alleen 'Badmeester' en niets anders.

De interviewer zei: “We zoeken iemand die niet alleen verzekeringen kan verkopen, maar ook zichzelf kan verkopen. Hoe verhoudt het werken als redder in het zwembad zich tot de verkoop?”

Ik zei: "Ik kan niet zwemmen."

Ik heb de baan gekregen.

Een cowboy wilde een ongevallenverzekering afsluiten.

'Hebt U ooit een ongeluk gehad?' vroeg de verzekeringsagent.

'Nee,' zei de cowboy, 'maar vorige zomer heeft een paard me wel zo'n trap verkocht dat twee ribben waren gebroken, en een paar jaar geleden heeft een ratelslang me in mijn enkel gebeten.'

'En noemt U dat geen ongelukken?'vroeg de agent verbaasd.

'Nee,' zei de cowboy, 'ze deden het met opzet.'

Sinds de laatste keer dat een vrouw in Amerika bij haar man een stuk van zijn snikkel heeft afgesneden, doet de verzekering goede zaken. Een man belt naar zijn verzekeringsagent:
"Heeft u ook een jongeheren-verzekering? Ik loop namelijk nogal risico."
Zegt de verzekerings-agent: "Ja, zo'n verzekering heb ik. Dat kost u 10.000 dollar per jaar."
"Ik bel u nog wel terug," zegt de man.

Daarna belt hij met een vriend die ook in verzekeringen doet.
"Heb jij ook een jongeheren-verzekering?" vraagt hij.
"Jazeker," zegt zijn vriend, "dat kost je 1.000 dollar per jaar, maar dan ben je tegen alle risico's verzekerd: snijden, bijten, hakken, schuren..."
"Ik bel je nog wel terug," zegt de man.

Dan belt hij weer met zijn verzekerings-agent:
"Hoe kan dat nou?" vraagt de man: "jouw jongeheren-verzekering is 9000 dollar duurder dan bij de concurrent."
Zegt de verzekeringsagent: "Dan moet je maar eens goed de kleine lettertjes van hun polis lezen! Daar staat: de eerste vijf centimeter zijn voor eigen risico!"

"Ik hoop dat je je zeer vereerd voelt dat ik je in mijn bureau toelaat", zei de zakenman tegen de levensverzekeringsagent. ‘Dat zou wel moeten, want tot nu toe heb ik mijn secretaresse acht verzekeringsagenten laten weigeren.’

Daarop zegt de verzekeringsagent: "Ja, ik weet het, ik was ze alle 8."

Susan had een opslagplaats en op een dag brandde die af, dus belde ze de verzekeringsmaatschappij.

Ze zei: "Ik had die opslagplaats verzekerd voor zestigduizend euro en ik wil mijn geld."

De agent antwoordde: “Nou, een ogenblikje, mevrouw, want zo werkt het helaas niet helemaal. Eerst zullen we de waarde van de oude opslagplaats bepalen en u een nieuwe van gelijke waarde bezorgen.”

Sue pauzeerde even en zei toen: "Nou, als dat het geval is, zou ik de polis van mijn man willen opzeggen!"

Een verzekeringsmanager was in gesprek met een van zijn klanten. Hij zei: 'Dank u, meneer Peeters, voor uw zaken. Ik wou dat ik twintig klanten zoals jij had.”

"Wauw, dat is leuk om te horen, maar ik ben een beetje verrast", antwoordde meneer Peeters, die een beetje verbaasd was. "Je weet toch dat ik veel claims indien en dat ik mijn premies altijd te laat betaal."

De verzekeringsmanager zei: “Ja, ik wil nog steeds twintig klanten zoals jij. Het probleem is dat ik er tweehonderd heb.'