Ruzie en Sukkel zijn beste vrienden. Op een dag gaan ze verstoppertje spelen. Ruzie moet gaan tellen en Sukkel gaat zich verstoppen. Sukkel verstopt zich achter een politiewagen. Even later komt de politieagent aanlopen. ‘Hoe heet je, jongeman?’ vraagt de politieagent. ‘Sukkel', zegt Sukkel. ‘Wat zei je?’ vraagt de politieagent nogmaals. ‘Sukkel’, zegt Sukkel nog een keer. ‘Zoek je ruzie?’ vraagt de agent met een boze blik. ‘Nee, Ruzie zoekt mij!’
Een man staat dakpannen op zijn dak te leggen, maar valt door een misstap naar beneden. Omstanders bellen meteen de politie en een ambulance. Als de agent gearriveerd is, vraagt hij de man: "Wat is er gebeurd?" De man mompelt: "Dat weet ik ook niet, ik lig hier nog maar net."
Een oudere, moe lijkende hond liep mijn tuin in. Aan hoe hij eruit zag, kon ik zien dat hij goed verzorgd was en waarschijnlijk dus een liefhebbend thuis had. Hij kwam op z'n gemakje naar me toe en ik gaf hem een paar klopjes op zijn kop; daarna volgende hij me mijn huis in, liep langzaam naar de hal, krulde zich op in de hoek en viel in slaap. Een uur later liep hij naar de deur en ik liet hem eruit.
De volgende dag was hij er weer, groette me in de tuin, liep naar binnen, zocht zijn plekje in de hal en sliep er weer een uurtje.
Op deze manier verliep het een paar weken. Nieuwsgierig geworden klemde ik een briefje aan zijn halsband:
"Ik wil graag weten wie de eigenaar is van deze mooie, lieve hond en of u zich ervan bewust bent dat uw hond haast elke middag naar mijn huis komt om te slapen."
De volgende dag arriveerde de hond voor zijn dutje, met een ander briefje aan zijn halsband:
"Hij woont in een huis met 6 kinderen, waarvan 2 jonger zijn dan 3 jaar. Hij probeert zijn slaap in te halen. Mag ik morgen met hem meekomen?"
