Moppen voor kinderen

Wat is groen en glijdt van de berg af?

Tom logeert twee dagen op een boerderij, vol verbazing kijkt hij naar een enorm varken. 'Dik is ze hé', lacht de boer. 'Dat verbaast me niets', zegt Tom 'Vanmorgen waren er tien biggetjes bezig haar op te blazen!'

Nora: 'Hoe laat is het?'

Juf: 'Drie uur.'

Nora: 'Oh nee!'

Juf: 'Wat is er?'

Nora: 'Ik vraag al de hele dag aan iedereen hoe laat het is en ik krijg steeds andere antwoorden!'

Een boer was op zijn land bezig toen een man hem aansprak:
"Als ik over uw land mag lopen kan ik de trein van kwart over tien nog halen, mag dat?"
"Zeker," zegt de boer, "en als de stier u in de gaten krijgt kunt u de sneltrein van tien uur nog halen!"

Een jongeman doet zijn intrede in het klooster bij een monnikenorde met strenge zwijgplicht.
Elk jaar mogen de monniken twee woorden zeggen.
Na een jaar zegt hij tegen vader abt: 'Bed hard'.
Nog een jaar later zegt hij: 'Eten slecht'.
Het derde jaar zegt hij: 'Ik vertrek'. Dat zal wel zegt vader abt, ik heb u alleen maar horen klagen hier.

'Amelie,' vraagt moeder, 'als de baby komt, wat heb je dan het liefst, een broertje of een zusje?'
Antwoordt Amelie: 'Mag het iets anders zijn?'

De buurvrouw belt aan en als de moeder van Kareltje opendoet zegt ze woedend; 'Die zoon van jou heeft een steen naar me gegooid!'
Kareltjes moeder kijkt de vrouw geschtrokken aan en vraagt: 'Deed het pijn?'
'De steen raakte moij gelukkig niet.'
'Dan was het Kareltje niet, want die gooit nooit mis!'

Twee baby's liggen naast elkaar in het ziekenhuis. Zegt de ene baby tegen de andere: 'Hoe laat ben je geboren?’ Zegt de ander baby: ‘Om 12 uur ’s nachts.’ Zegt de ene baby: ‘Wauw, mocht je dan zo lang nog opblijven?’

Het is vrijdag en Jonas ziet dat Stan door het raam naar buiten klautert.

'Waarom klim je door het raam naar buiten?' vraagt Jonas.

Stan: Omdat het weekend voor de deur staat!'

Onderweg van de school naar huis vertelt Jantje aan Daantje:
'Ik weet zeker dat ik een 0 heb voor de laatste toets rekenen.'
'Ben je daar zeker van?' vraagt Daantje.
Jantje: 'Tuurlijk. Zo zeker als twee en twee vijf is!'