Een meisje haalt haar gerepareerde horloge op. 'Hoeveel kost het?' vraagt ze lief.'Slechts één kusje,' antwoord de horlogemaker ondeugend. 'Oke,' zegt het meisje. 'Mijn opa komt straks wel even afrekenen.'
Vierentwintig jaar lang was Willem elke morgen op tijd op zijn werk geweest, nog nooit had hij een dag gemist. Vandaag was hij voor het eerst te laat en z'n baas had al tien keer op z'n horloge gekeken. Om half elf komt Willem met z'n hoofd in het verband het kantoor binnen stappen. Hij miste enkele tanden en zegt met een door pijn vertrokken gezicht: "Ik ben thuis van de trap gevallen." Zo," antwoordt z'n baas ongeduldig, "en moet zoiets anderhalf uur duren?"
"We hebben onze kruishoogte van elf kilometer bereikt en vliegen momenteel boven Teheran," meldde de piloot via de intercom. "U wordt verzocht uw horloge honderd jaar terug te zetten."
