fazant

Onlangs was ik met mijn buurman en mijn vader aan het jagen op een groot bouwland van een boer uit de buurt. Wij waren de drijvers en er moest flink op de grond geslagen worden want de fazanten kwamen maar niet tevoorschijn. Opeens vloog er een allemachtig dikke fazant op en mijn buurman haalt hem met een welgemikt schot naar beneden. We liepen erg opgetogen naar de fazant toe waar de boer, die ons met een verrekijker in de gaten had gehouden, ons stond op te wachten. Er ontstond een interessante discussie met veel gevloek en getier met als inzet de fazant. Volgens mijn buurman was het zijn fazant en volgens de boer zijn fazant. Na enige tijd kwam de boer met het voorstel: "Laten we elkaar een trap in de ballen geven en wie het hardst jankt, die krijgt de fazant niet." Na enig aandringen ging mijn buurman hiermee akkoord en de boer zei dat hij wel zou beginnen. Hij nam een aanloop met zijn grote houten klompen en trapte mijn buurman in de ballen. Die sprong op en jankte wel een kwartier voluit. Na een kwartier zei hij: "OK, nu is het mijn beurt." Waarop de boer antwoorde: "Ach weet je wat, houd de fazant ook maar."

Er was een een man en die liet zijn hond aan een fazant zijn veer ruiken, de volgende dag kwam die hond thuis met een fanzant.

Toen liet de man de hond aan een vacht van een konijn ruiken, de volgende dag kwam de hond thuis met een dik vet konijn.

Godverdomme, dat is een goeie jachthond dacht hij.

Toen liet hij de hond ruiken aan zijn vrouw haar poes,
de volgende dag kwam hij thuis me de kloten van de buurman.

Jager: 'Kijk, daar zit een fazant. Die kan zijn testament wel maken.' Hij mikt en schiet, maar de fazant vliegt rustig weg. Een collega-jager: 'ik denk dat het beest eerst nog even naar de notaris moet.'