Een pastoor en een non zijn op doorreis door de woestijn met een kameel. Op zeker moment verdwalen ze en raken de voorraden uitgeput. Aangezien de kameel het oudste is geeft deze als eerste er de brui aan en wil niet meer verder. De pastoor en de non zien in dat ze niet verder kunnen zonder kameel, dus besluiten ze om rustig liggend hun dood af te wachten. Na een aantal uur zegt de pastoor tegen de non:
"Als we nu eens op dezelfde manier zouden sterven als we ter wereld zijn gekomen, zou dat geen goed idee zijn?"
De non vindt het een goed idee, dus ze kleden zich allebei uit en wachten zo verder hun dood af. De pastoor die toch meer af weet van de bloemetjes en de bijtjes dan je van zo iemand zou verwachten, zegt na nog een paar uur:
"Als ik dit wormvormig aanhangsel hier in jouw lichaam stop, dan zal er nieuw leven in je ontstaan."
"Stop 'm dan maar in de kameel, dan kunnen we weer verder."