Gaatje in de boot

Een oudere, moe lijkende hond liep mijn tuin in. Aan hoe hij eruit zag, kon ik zien dat hij goed verzorgd was en waarschijnlijk dus een liefhebbend thuis had. Hij kwam op z'n gemakje naar me toe en ik gaf hem een paar klopjes op zijn kop; daarna volgende hij me mijn huis in, liep langzaam naar de hal, krulde zich op in de hoek en viel in slaap. Een uur later liep hij naar de deur en ik liet hem eruit.

De volgende dag was hij er weer, groette me in de tuin, liep naar binnen, zocht zijn plekje in de hal en sliep er weer een uurtje.

Op deze manier verliep het een paar weken. Nieuwsgierig geworden klemde ik een briefje aan zijn halsband:
"Ik wil graag weten wie de eigenaar is van deze mooie, lieve hond en of u zich ervan bewust bent dat uw hond haast elke middag naar mijn huis komt om te slapen."

De volgende dag arriveerde de hond voor zijn dutje, met een ander briefje aan zijn halsband:
"Hij woont in een huis met 6 kinderen, waarvan 2 jonger zijn dan 3 jaar. Hij probeert zijn slaap in te halen. Mag ik morgen met hem meekomen?"

Mevrouw tegen haar dienstmeisje: 'Moet je nu eens kijken op deze kast! Er ligt stof op van al zeker zes weken!'

Dienstmeisje: 'Dat is niet mijn schuld, mevrouw, ik ben hier pas drie weken.'

De directeur van vaders kantoor komt weer een keer mee-eten.

Jannie heeft de tafel al gedekt. Even later komt moeder uit de keuken om te controleren of Jannie het goed heeft gedaan.

'Waarom heb je voor onze gast geen bestek gelegd?' vraagt ze verwijtend aan haar dochtertje.

'Dat is toch niet nodig mama. Je hebt zelf gezegd dat hij vreet als een varken.'

'Waar ga jij met vakantie naartoe?'
'Ik weet het nog niet'
'Wij gaan dit jaar naar Aantocht.'
'Aantocht? Waar ligt dat?'
'Dat weet ik niet precies. Maar op de radio zeggen ze steeds: er is mooi weer in Aantocht.

Mama vindt Jantje in bed met een hoop stro.

"Waarom neem je dat stro mee naar bed , Jantje?" vraagt mama.

Jantje: " Om mijn nachtmerries te voederen!"