Een dronkaard wankelt naar huis. Hij komt bij een mooie nieuw geasfalteerde weg, die door de regen blinkt als een spiegeltje. “Bah, een kanaal, en ik heb geen zwembroek bij me. Nou ja, er kijkt niemand”. Hij kleedt zich uit, neemt een aanloop, duikt en … klapt op het asfalt. “Verdraaid,” mompelt hij, “nu heeft het nog gevroren ook”.
De moeder van Jantje zet een bord soep voor hem op tafel en roept Jantje dat hij moet eten. Ze zegt: “Ik heb het tafelkleed net gewassen, dus maak het niet vies!
Als je knoeit houd ik per vlek twee euro op je zakgeld in.” Vervolgens gaat ze de keuken weer in.
Als ze terugkomt, ziet ze jantje met zijn lepel soep uitsmeren over het laken. Ze is woedend en schreeuwt naar Jantje: “Wat ben je aan het doen!?”
Jantje zegt: “Ik maak van drie vlekken één vlek, dan ben ik minder zakgeld kwijt.”
