Bomma komt in ‘t rusthuis terechte en iedereen stoa g’ried veur heur t’ helpe. De verpleegsters wasschen heur, geven heur een hertig ontbijt en zetten heur in de zetel veur het vijster mee zicht op de manjiefiek schunen hof.
Alles ziet er perfect uit, tot da bomma in iene kier lochtekes noar rechs begint over t’ helle. Sebiet sturten der ulder twie verpleegsters op heur en zetten heur were goe rechte in heure zetel.
Alles ziet er precies allemoal were normaal uit tot dat bomma nu naar links begint over t’ helle. Were schiete de verpleegsters toe om heur schune in de zuuste poziese te zette.
Ienigste doagen loater komt de famielde op bezoek om te zien hoe dat bomma stelt.
- “Alles goe verlupe tot hier toe? Zijn ze vriendelijk?”
- “Awel”, zegt ze, “’t es hier nog zuu slecht niet, zuust dadd’ hier geen kanse krijgt veur een scheetse te loate”!
bron: lollekes www.sosseteit.gent