Twee Hollanders zitten in België in de kroeg. Zegt de ober:
"Wij gaan sluiten. Wie gaat er betalen?"
Zeggen de beide Hollanders:
"Ik niet!"
Ja hoor, het is weer zover met die Hollanders als het om betalen gaat. Maar de ober heeft een oplossing. Hij haalt twee emmers water en zegt:
"Steek allebei jullie hoofden erin en wie het eerst boven komt, die betaalt."
Wat denk je? Allebei verdronken!
In het Afrikaans oerwoud wandelt een kannibalenmoeder met haar kind. Opeens klinkt er een oorverdovende knal en verderop stort een vliegtuig neer.
'Mammie, wat is dat?' vraagt het klein kannibaaltje geschrokken.
'Niks bijzonders hoor. Er stortte een vliegtuig neer.'
'Wat is dat een vliegtuig?'
'O, dat is net zoiets als een kreeft. De schaal is dik en hard, maar het binnenste smaakt verrukkelijk!'
Een visser zit met zijn spulletjes langs de waterkant terwijl het vis seizoen nog niet eens is begonnen. Plotseling komt er een man naar hem toe gelopen die vraagt:
"Willen ze een beetje bijten?"
"Een beetje bijten?!" zegt de visser, "man, dit is een droomplek. Ik heb er hier gisteren meer dan 10 uitgehaald"
"Is dat zo?" vraagt de man, "heb je enig idee wie ik ben?"
De visser schudt zijn hoofd en zegt:
"Nee, moet ik u ergens van kennen?"
De man antwoordt:
"Nou, je kijkt naar de nieuwe wijkagent en ik ben ook belast met de visvergunningen."
De visser slikt even en vraagt:
"Maar weet u wel wie ik ben?"
"Nee, geen idee", antwoordt de wijkagent.
Zegt de visser:
"Nou, je kijkt naar de grootste leugenaar van de stad!"
Ik ben werkzaam in een computerwinkel en maak dus nogal eens wat mee, maar wat er vandaag gebeurde.
Komt er een blinde man samen met stok en geleidehond de winkel in en bij een rek zet hij zijn stok er tegen aan. Vervolgens pakt hij de riem boven zijn hoofd en begint er mee te draaien zodat de hond door de winkel heen zoeft. Ik loop verschrikt op de man af en vraag of ik hem kan helpen.
"Nee hoor," zegt de man, "ik kijk alleen maar even rond!"
Er lopen twee ballonnen in de woestijn. Zegt de ene ballon tegen de andere: 'Kijk uit een cactussssssssss!'
Een oudere, moe lijkende hond liep mijn tuin in. Aan hoe hij eruit zag, kon ik zien dat hij goed verzorgd was en waarschijnlijk dus een liefhebbend thuis had. Hij kwam op z'n gemakje naar me toe en ik gaf hem een paar klopjes op zijn kop; daarna volgende hij me mijn huis in, liep langzaam naar de hal, krulde zich op in de hoek en viel in slaap. Een uur later liep hij naar de deur en ik liet hem eruit.
De volgende dag was hij er weer, groette me in de tuin, liep naar binnen, zocht zijn plekje in de hal en sliep er weer een uurtje.
Op deze manier verliep het een paar weken. Nieuwsgierig geworden klemde ik een briefje aan zijn halsband:
"Ik wil graag weten wie de eigenaar is van deze mooie, lieve hond en of u zich ervan bewust bent dat uw hond haast elke middag naar mijn huis komt om te slapen."
De volgende dag arriveerde de hond voor zijn dutje, met een ander briefje aan zijn halsband:
"Hij woont in een huis met 6 kinderen, waarvan 2 jonger zijn dan 3 jaar. Hij probeert zijn slaap in te halen. Mag ik morgen met hem meekomen?"
