winkel

Jut gaat naar de winkel.

Ze wijst naar een plank.

Ik wil die teevee kopen.

De man van de winkel zegt:

'Ik verkoop niets aan een oen.'

Boos gaat Jut naar huis.

Ze zet een pruik op.

Dan gaat ze weer naar de winkel.

Weer wijst ze naar een plank.

'Ik wil die teevee kopen.'

De man van de winkel kijkt haar aan.

Hij zegt: 'Ik verkoop niets aan een oen.'

Kwaad gaat Jut naar huis.

Ze zet een pet op.

Ze plakt een snor boven haar lip.

Ze doet een net pak aan.

Zo gaat ze weer naar de winkel.

Zo gaat ze weer naar de winkel.

Ze wijst voor de derde keer naar de plank.

'Ik wil die teevee kopen.'

Zegt de man van de winkel:

'Ik verkoop niets aan een oen.

Jut ploft uit elkaar.

Zo boos is ze.

Ze roept: 'Hoe kunt u dat nu weten?

Hoe ziet u dat?

Dat ik een oen ben?'

'Nou,' zegt de man.

Hij wijst naar de plank.

Dat is geen teevee.

Dat is een oven.'

Twee zakenmannen zaten even voor een kleine pauze, in hun nieuw op te zetten winkel...
De winkel was nog lang niet klaar en er waren alleen nog maar wat stellingen.
Zegt de een tegen de ander, "Ik wed dat er dadelijk een of andere oma aan komt lopen, die haar gezicht tegen de etalage zal houden en zal vragen wat wij verkopen".
Hij heeft het nog niet gezegd, of een nieuwsgierige oude vrouw loopt naar de etalage, kijkt naar binnen en vraagt met een zachte stem ......
"Wat verkoopt u hier?"
Antwoordt een van de mannen sarcastisch, "Wij verkopen klootzakken."
Zonder een moment van twijfel antwoordt het oudje, “Dan gaan de zaken erg goed, ...... ik zie dat jullie er nog maar twee over hebben!"

Een dame koopt een paar schoenen.
De winkeljuffrouw zegt: 'Deze schoeen zullen de eerste dagen wel wat knellen hoor.'
Waarop de dame antwoordt: 'O, dat is niet erg. Ik doe ze toch pas volgende week aan hoor.'

Een dief gaat terug naar huis.

Hij zegt tegen zijn vrouw:

'Ik kom net van mijn werk.

Ik heb geen bloemen voor jou.

Het spijt me schat.

Maar de winkel was nog open.'

Een lange rij vrouwen stond geduldig voor een winkel te wachten. Een man probeerde voor te dringen, maar het boze geschreeuw deed hem achter in de rij aansluiten. Na een tijdje probeerde hij het opnieuw, maar weer kreeg hij de woede van de vrouwen over zich heen. Bijzijn derde poging werkten de vrouwen hem eigenhandig naar achteren. Hij gaf het op, trok zijn das recht, streek zijn verwarde haar glad en zei waardig: 'Prima, dames, als u zich zo blijft gedragen, open ik de winkel niet.'