Een jonge vrouw, die enkele maanden in verwachting was, nam plaats in een autobus. Zij bemerkte dat een jonge man, die tegenover haar zat, naar haar glimlachte. Enigszins beledigd schoof zij een stukje bij de jongeman vandaan. Maar dat scheen hem plezier te doen. Verontwaardigd verwisselde zij nog een keer, doch de jongeman begon steeds harder te lachen. Toen ze voor de vierde keer van plaats veranderde, brulde hij van het lachen. De vrouw, nijdig, haalde de conducteur en diende een aanklacht tegen de man in.
Toen de jongeman een paar weken later voor de rechter moest verschijnen, vroeg deze hem zijn gedrag van enkele weken geleden te verklaren. Zijn verklaring luidde als volgt:
"Edelachtbare, toen de dame in de bus stapte, bemerkte ik meteen in welke positie zij verkeerde en ik moest glimlachen toen zij onder de bioscoopreclame 'Binnenkort bij ons verwacht' ging zitten. Zij schoof een stukje op en kwam daardoor onder de reclame te zitten van 'Sloan doet de zwelling verminderen'. Na de derde verandering van plaats zat zij onder een reclame van 'Unox weet een worstje te waarderen'. Ik kon mijzelf niet meer inhouden toen zij daarna weer van plaats verwisselde. Zij zat toen namelijk onder een reclameplaat van auto's, waarop met grote letters stond 'Dunlop rubber zou dit ongeluk hebben voorkomen'."
De uitspraak van de rechter was: "Vrij van verdere rechtsvervolging."