Een Hoogleraar Filosofie staat voor de klas

Een Hoogleraar Filosofie staat voor de klas. Hij neemt een lege bokaal, vult deze met keien en vraagt vervolgens aan de klas: 'Is de bokaal nu vol?' Er wordt bevestigend geantwoord. Dan neemt hij een handvol kiezelsteentjes en gooit deze in de bokaal, waardoor de steentjes tussen de keien door op hun plaats vallen. Wederom vraagt hij: 'Is de bokaal nu vol?' En opnieuw antwoordt de klas bevestigend. Dan neemt hij een handvol zand en gooit dat in de bokaal. Nadat het zand z'n weg tussen de keien en de kiezels heeft gevonden, vraagt de hoogleraar: 'En, is de bokaal nu vol?' Andermaal wordt er bevestigend geantwoord. 'Wel,' zegt de Professor, 'de bokaal, dat is je leven, de keien, dat zijn de essentiële dingen in je leven: je vrouw, je gezondheid..., de kiezelsteentjes zijn de dingen die belangrijk zijn: je werk, je hobby's... en het zand, dat zijn de extra's: luxe, een nieuwe wagen... De filosofie die hierachter steekt is dat je eerst je leven moet vullen met de essentiële dingen, want als je begint met de extra's, het zand, dan is er geen plaats meer voor wat echt belangrijk is. Zijn er hierover nog vragen?' Staat er een jongen op in de klas, met in zijn hand een blik bier, hetgeen hij leeg giet boven de bokaal. Het bier vloeit tussen het zand, de steentjes en de keien door. Moraal van het verhaal: Hoe vol je leven ook is, voor bier is altijd plaats!