Een boer zit zich in het café van het dorp volledig lazarus te drinken, wanneer zijn buurman naast hem komt zitten en vraagt: "Zeg, Jef, wat zit gij hier nu op zo'n mooie dag uw eigen te pletter te drinken?"
Jef: "Ach jong, zwijgt stil, soms zijn er gewoon dingen die ge ni kunt uitleggen!"
Buurman: "Maar allez Jef, wat kan er nu van afschuwelijks gebeurd zijn?"
Jef: "Wel, als ge het echt wilt weten... Ik zat dus vanmorgen één van mijn koeien te melken, en juist toen de emmer ongeveer vol was, stoot ze met haar linkerpoot heel dienen emmer om!"
Buurman: "Akkoord, dat kan gebeuren, maar dat is toch niet zo erg?"
Jef: "Ach jong, zwijgt stil, soms zijn er zo van die dingen die ge gewoon ni kunt uitleggen!"
Buurman: "Maar allez Jef, we kennen mekaar toch al langer dan vandaag, hé! Wat is er dan zo erg aan?"
Jef: "Awel, ik pakte hare linkse poot, bond die met een touw vast aan één van de palen daar, en begon haar terug opnieuw te melken. Toen den emmer bijna weer vol was, stootte ze die bij god opnieuw om, maar dan met hare rechterpoot!!!"
Buurman:"Opnieuw? Oké, dat kan wel aankomen, maar dat kan toch ni alles zijn?"
Jef: "Het meest logische, hé! Ik pakte hare rechterpoot en bond die aan de paal aan den andere kant vast. Dan ging ik terug gaan zitten om ze verder te melken en toen eindelijk den emmer bijna terug vol was, stompt ze die toch wel omver met hare staart zekers!!!"
Buurman: "Ik kan stilaan wel begrijpen waarom ge zo slecht gezind zijt..."
Jef: "Och zwijgt! Da's nog ni alles! Ik zocht nog efkes een touw, maar vond er geen. Dus pakte ik mijne centuur, en bond hare staart vast aan de voederbak... Op dat moment zakte mijn broek af en kwam mijn vrouw binnen..."