Twee zwervers met honger

Twee zwervers zijn bijna aan het verhongeren als ze ineens een boerderij zien. “Laten we vragen of ze misschien wat te eten voor ons hebben!” zegt de ene zwerver tegen de ander. Eenmaal aangekomen doet er een verschrikkelijk onverzorgde boerin open, ze stinkt een uur in de wind. “We hebben zo’n honger, heeft u misschien wat te eten voor ons?” vraagt de zwerver. “Goed,” zegt de boerin “je mag je helemaal vol eten, maar daarna moet je mij wel een beurt geven.” De ene zwerver wordt al misselijk van het idee en haakt af. De andere zwerver denkt bij zichzelf eerst eten en daarna zien we wel verder en eet zichzelf helemaal vol. Als hij klaar is met eten zegt de boerin direct: “En nu mijn beloning!” Ze lopen samen naar de hooiberg om hun daad te voltooien. Echter wilde de zwerver niet allerlei infecties op lopen, maar had geen condooms op zak. Hij ziet een maïskolf liggen en denk: Ach, waarom ook niet. Hij gaat te werk met de maïskolf en verwent de dikke doos van de boerin. Als ze klaar zijn gooit hij de maïskolf over de hooiberg heen om niet gesnapt te worden. Terwijl ze terug willen lopen ziet de zwerver tot zijn verbazing de andere zwerver achter de hooiberg zitten en zegt tegen hem “Ik dacht dat je ondertussen wel verhongert was.” Nee, zegt de andere zwerver “Net toen ik ging bidden of god nog wat te eten voor me had, kwam er ineens een maïskolf met dik ingesmeerde boter uit te lucht vallen!”