Twee blondines maakten hun eerste treinreis naar Warschau met de trein.
Er kwam een verkoper door de gang die bananen verkocht die ze nog nooit eerder hadden gezien.
Ieder kocht er één.
De eerste pelde gretig de banaan en beet erin, net toen de trein een tunnel in reed.
Toen de trein uit de tunnel kwam, keek ze naar haar vriendin en zei: ‘Dat zou ik niet eten als ik jou was.’
"Waarom niet?"
“Ik nam een hap en werd een halve minuut blind.”
Twee kaarsen staan romantisch op een tafeltje te branden. Zegt de ene kaars tegen de andere: 'Zullen we samen uitgaan?'
Jan belt bij zijn onderbuur aan en vraagt of hij de volgende avond de stereo-installatie mag lenen. “Natuurlijk,” zegt de buurman, “heb je een feestje?”. “Nee hoor!”, antwoordt Jan, “Ik zou alleen eens een beetje willen slapen!”.
Een man wil een kasteel kopen. Hij zegt tegen de kasteelheer: “Ik heb gehoord dat het hier spookt. Is dat zo?” Waarop de kasteelheer antwoordt: “Wat een onzin. Als dat zo is, dan zou ik het moeten weten. Ik woon hier tenslotte al meer dan 500 jaar.”
Twee baby's in een kinderwagen ontmoeten elkaar. De ene vraagt: 'Ben je tevreden met je moeder?'
'Dat gaat,' antwoordt de andere, 'alleen bergop is ze wat aan de trage kant.'
Een vrouw loopt over de brug in het park. Daar hoort ze een man zingen: ‘34 tralalala!’ De vrouw snapt er niks van en loopt naar de meneer toe en vraagt: ‘Waarom zingt u 34 tralalala?’ Waarop de man antwoordt: ‘Kijk maar eens in het water.’ De mevrouw kijkt in het water en zegt: ‘Maar ik zie helemaal niets.’ ‘Buig maar eens naar voren,’ zegt de man, ‘dan ziet u het wel.’ De vrouw buigt voorover. Opeens duwt de man de vrouw van de brug, het water in. Hij begint weer te zingen: ‘35 tralalala!’
