Een groep van psychiaters woonde een conventie bij. Vier van hen beslisten deze conventie vroegtijdig te verlaten en liepen buiten. Eén zei tegen de andere drie: "Mensen komen altijd naar ons met hun problemen en angsten, maar wij hebben niemand naar wie wij kunnen gaan wanneer wij problemen hebben." De anderen gaven hem gelijk.
Iemand zei: "Aangezien wij allen deskundigen zijn, waarom luisteren we dan niet eens naar elkaar?" De andere drie gingen akkoord.
De eerste bekende: "Ik heb een onbeheerst verlangen om mijn patiënten te doden".
De tweede psychiater zei: "Ik hou van dure dingen en daarom zoek ik manieren om mijn patiënten hun geld afhandig te maken zodat ik de dingen kan kopen die ik wil."
Het derde volgde met: "Ik hou me bezig met het verkopen van drugs en probeer mijn patiënten regelmatig hierbij te betrekken om voor mij te verkopen."
De vierde psychiater bekende dan: "Ik weet dat het niet zou mogen, maar om het even hoe hard ik probeer, kan ik niets geheimhouden..."