De pastoor neemt afscheid van zijn parochie, en er is een receptie georganiseerd, waar ook de wethouder, die lid is van de parochie, een speech zal houden. Daarna zal de pastoor nog een afscheidsrede houden.
De wethouder is verlaat, en men besluit om eerst de pastoor maar te laten speechen. De pastoor begint:
"Ik weet nog goed, toen ik hier begon, mijn eerste confessie (bekentenis van schuld), afnam. Ik kan natuurlijk niet vertellen van wie, maar deze persoon was naar de hoeren geweest terwijl hij aan zijn vrouw verteld had dat hij was gaan vissen.... "
De pastoor vertelt nog wat anekdotes, en tenslotte komt de wethouder binnen. Deze begint zijn speech:
"Ik ken de pastoor als geen ander, want toen hij hier net kwam werken was ik de eerste die bij hem ter confessie mocht gaan..."