Ik zat laatst op m'n gemak een pilsje te drinken, komt er ineens een heuse piraat de kroeg in lopen. Compleet met houten poot, haak aan zijn arm en lapje voor het oog, hees hij zich met veel moeite op de kruk naast mij. We raakten aan de praat en na een paar pilsjes kon ik mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen. "Hoe ben jij nou aan dat houten been gekomen?", vroeg ik. De piraat vertelde een spannend verhaal over een wilde zeetocht, waarbij hij in een storm over boord werd geslagen en door een krokodil van zijn been af werd geholpen. Sindsdien dus het houten been. "En hoe zit het dan met die haak?". De piraat kreeg steeds meer kleur en vertelde over een woeste zeeslag waarbij in een zwaardgevecht met een 2 meter grote zeerover hij zijn hand verloor. "Wat een avond", dacht ik hardop en besloot ook naar zijn oog te vragen. "O, daar heeft een meeuw in gescheten", antwoordde de piraat luchtig. Ik was stomverbaasd, "Hoe kan dat nou, daar verlies je toch geen oog mee". De piraat zuchtte en nam een slok van zijn bier, "Het was de eerste dag met de haak!"

Vader en zoon haai bekijken vanop afstand een aantal zwemmers in de oceaan.
Zegt vader: "Zoon, vin half boven water, en samen als een schicht er naartoe, rond de groep zwemmen en terug weg."
Zo gezegd zo gedaan.
Na een poosje zegt vader terug: "Zoon, vin volledig boven water en er als een schicht weer naartoe."
En zo gebeurt het.
Na een poos zegt vader opnieuw: "Zoon, nu er opnieuw naartoe en we vreten ze allen op."
Waarop de zoon: "Maar hadden we dat daarjuist niet kunnen doen?"
"Neen zoon," zegt vader, "leeggescheten smaken ze beter!"